Leestijd: ca. 6 minuten

Er is al genoeg geschreven over hoe social media ons dagelijkse leven beïnvloedt. Het is tijd om even 180 graden te draaien en de blik de andere kant op te richten: 2011 wordt het jaar waarin het gewone leven doordringt in social media. Wedden?

Het klinkt misschien een beetje à la Andy Warhol: does life imitate social media, or does social media imitate life? Dat ons leven er anders uitziet door internet en social media, daar zal iedereen het over eens zijn – ik zal er daarom hier ook niet op ingaan. Wat mij meer fascineert, is hoe enthousiast mensen zijn om anderen die ze via social media hebben ontmoet, in het echt te ontmoeten.

Deze fascinatie is bij mij aangewakkerd door de beweging die Social Media Club heet. Begonnen in de VS en overgewaaid naar Nederland, komen mensen met een bovenmatige interesse in social media regelmatig bij elkaar om te luisteren naar interessante praktijkvoorbeelden van mensen die deze nieuwe kanalen succesvol inzetten in hun dagelijkse leven en werk. Dat begon met de Social Media Club in Amsterdam en verspreidde zich al snel uit over de rest van Nederland.

Ik heb zelf de geboorte van de SMC in Den Bosch vanaf het begin mogen meemaken. In november dronk ik, na afloop van een Social Media Club-avond in Eindhoven, een biertje met een oud-collega. We vroegen ons allebei af waarom deze club nog niet in 073 bestond. Diezelfde avond herhaalden we die vraag op Twitter, waarop ongeveer twintig mensen spontaan aanhaakten om mee te doen. Deze week was de eerste bijeenkomst met veel meer inschrijvingen dan dat er plek was in de zaal. Binnen 24 uur na afloop hebben zich alweer 100 mensen gemeld voor het vervolg.

Bieren met tweeps

Dit is zeker niet het enige voorbeeld van geslaagde IRL-bijeenkomsten (IRL = In Real Life). In veel steden worden tweetups georganiseerd, die wat vrijblijvender zijn – gewoon een biertje drinken met de mensen die je kent via Twitter. Femke Halsema trok vorig jaar meer dan duizend mensen met een Twitter-feest.

Een verklaring hiervoor? Die heb ik niet. Ik kan hooguit voor mezelf spreken: ik ga graag naar Social Media Club-bijeenkomsten om iets te leren, en ideeën uit te wisselen over mijn vakgebied en om mensen tegen te komen die ik alleen ken van hun avatar. Dat laatste geldt overigens met name voor regionale bijeenkomsten.

De mens achter de avatar

Interessanter vind ik wat de impact van deze bijeenkomsten op de werking van social media zal zijn. Pakweg vijf jaar geleden, toen we kennis maakten met Hyves, gingen we voorzichtig ons leven online delen met onze vrienden en met LinkedIn kwamen daar zakelijke contacten bij. Inmiddels is het aantal platforms enorm, en zijn we ook wat vrijer geworden in het toelaten van nieuwe mensen in onze netwerken, ook als we ze (nog) niet kennen. Twitter gebruik ik zelf heel pragmatisch: ik ga iemand volgen die ik ken of die me interessant lijkt – pas als het tegendeel bewezen wordt, haak ik af. No harm done. Op die manier zijn er wel wat mensen blijven hangen die ik nog nooit gezien of gesproken heb, maar van wie ik wel het gevoel heb dat ik ze ken omdat ik regelmatig iets van ze lees. Toch moet je iemand een keer echt gezien of gesproken hebben, om echt een connectie te hebben. En dat is volgens mij een belangrijke drijfveer voor Tweetups en aanverwante bijeenkomsten: een nieuwsgierigheid naar de persoon achter die avatar.

#tvoh

Als de voortekenen niet bedriegen, dan zien we in 2011 veel meer van dit soort bijeenkomsten. De Social Media Clubs zijn niet meer te houden (zelfs Veghel heeft er een!). Een logische volgende stap zou zijn als er bijeenkomsten worden gehouden over onderwerpen die juist niets met social media te maken hebben, Ik verwacht dat dit jaar Twitter pas echt mainstream doorbreekt (kijk alleen al naar de enorme toestroom van mensen op Twitter door programma’s als The Voice of Holland). Waar het nu nog met name mensen zijn in de marketing, media, communicatie of politiek, zal Twitter eenzelfde weg bewandelen als Hyves, waardoor ook steeds meer kinderen, huisvrouwen en ouderen een account gaan aanmaken. Dat maakt weer de weg vrij voor bijeenkomsten over een onderwerp dat niks met social media te maken heeft – zeg maar een Tupperware-party die wordt uitgezet op Twitter.

3, 2, 1: 0.0!

En zo is de volgende stap na Web 2.0 niet 3.0 (ik vind dat sowieso iedereen die deze term gebruikt met het grootst mogelijk wantrouwen moet worden bejegend), maar gaan we weer terug naar de oorsprong, het echte leven. En dat is ook niet 1.0 – want dat was het internet waarop organisaties via statische websites hun informatie uitstortten over de grote massa. Nee: na 2.0 volgt 0.0.

En hoe meer ik erover nadenk, hoe logischer ik het vind. Ook in mijn dagelijkse werk, waarin ik organisaties onder meer advies geef over wat ze kunnen doen met social media, merk ik dat evenementen het een stuk gemakkelijker (en logischer) maken om in gesprek te komen met je doelgroep. Want daar zie je ook de mensen die je volgt in het echt (IRL!), en er is niet veel meer dan een hashtag (en het liefst ook een Twitterfountain) nodig om met andere bezoekers in gesprek te komen.

(Het ontwerp van het shirt is overigens van Tim de Waard en Daniel Samama: zie hier hun website)

Over de auteur

Freek verzorgt mediarelaties voor verschillende bedrijven bij Lewis PR en adviseert ze op het gebied van social media. Daarvoor werkte bij verschillende titels van Wegener.

17 reacties

  1. Bram Koster

    Hoi Freek, leuke post weer!

    Wat ik denk dat hier speelt is het verschil tussen de interest graph en de social graph, helder uitgelegd in dit artikel: http://bit.ly/gDrBqR.

    Kort gezegd: veel sociale-netwerksites, bijv. Hyves, Facebook, LinkedIn, gaan uit van de social graph. Het verbindt mensen die elkaar al kennen, meestal ook IRL.

    Bij vooral Twitter zie je, door de mogelijkheid van het eenzijdig volgen, veel meer relaties ontstaan o.b.v. interesse, vaak met mensen die je anders niet zou kennen. Als die interesse gedeeld is, ontstaat alsnog de behoefte om elkaar te leren kennen.

    Het mooie: je social graph wordt hiermee flink vergroot. En dat is inderdaad een hele interessante ervaring!

    Beantwoorden
  2. Freek Janssen

    @Bram: dankjewel, ik ben het helemaal met je eens. Ik denk dat social media een grote verrijking is van je sociale leven. Ik heb me moeten inhouden om niet de kersttoespraak van koningin Beatrix te gebruiken in mijn verhaal – over de vervlakking van contacten door het internet. Bullshit!

    Beantwoorden
  3. Chris Buijs

    @freek,
    Helemaal mee eens, aanvulling op het “normale” sociale leven.

    Is ook gewoon leuk om ongedwongen contacten op te doen en makelijk mensen die “alike” zijn tegen komen of zoeken. Leuk ook om in de menigte gezamelijk tot conclusies komen en voor de validatie.

    Een soort living “cloud” (ajjjj…. Ik zei het C woord!)… 🙂

    Beantwoorden
  4. Wim Bongers

    Interessante stellingnames van Freek en Bram. Met name omdat hier ook een andere voortdurende discussie wordt aangeraakt: moet je prive en zakelijk scheiden en dus 2 twitter accounts hebben of juist niet.
    Vaak hoor ik mensen die vinden dat dit gescheiden moet worden. Ik zelf vind echter juist van niet.
    Ik werk niet samen met bedrijven of medewerkers van bedrijven, maar met mensen. Ik zit zelf in een commerciele functie en realiseer me maar al te goed dat ik het prettig vind als ik de andere persoon ken met al zijn achtergronden, en het fijn vindt als men mij ook kent. Dt maakt zaken doen veel persoonlijker en uiteindelijk kopen we niet van een tent maar van een vent (of vrouw natuurlijk 😉 ).
    Uiteraard betekent dit wel dat je een beetje stabiel in je vel zit en in het he werk nie echt anders dan prive.
    Ik ben wel benieuwd wat anderen hiervan vinden.

    Beantwoorden
  5. Bram Koster

    @Wim: Ik ben ook helemaal vóór het hanteren van 1 persoonlijk account. We leven in een maatschappij waarin werk ons naast een inkomen ook vooral zelfontplooiing biedt. Oftewel: ons werk bepaalt voor een deel wie we zijn en worden. En tegelijkertijd brengen we onszelf mee naar werk.

    Kortom: die twee zijn niet te scheiden. En ik vind het een verrijking om van mensen die ik werkgerelateerd ken (jij bijvoorbeeld…) ook beter te leren kennen via Twitter, etc. En zoals Freek hierboven al aangeeft, kan het ook andersom werken: vanuit een gedeelde interesse, desnoods voor langharige, warmbloedige poolhonden met een handicap, kom je in contact met mensen. En wie weet heb je daar in je werk ook weer wat aan.

    Even voor de duidelijkheid: dat er mensen zijn die ook een e-mailaccount namens hun bedrijf of merk beheren, zoals ik voor @odmedia_nl (http://www.twitter.com/odmedia_nl), vind ik een heel andere zaak. Dan gaat het om compleet andere entiteiten van waaruit je communiceert.

    Beantwoorden
  6. Freek Janssen

    Ik zou het ook niet aanraden, een aparte werk- en privé-account. Ik kan me wel voorstellen dat het voor sommige mensen een reden kan zijn om social media links te laten liggen – omdat ze geen zin hebben om hun privé-leven te openbaren aan collega’s, klanten en andere zakelijke contacten.

    @Bram: ook bedrijfsaccounts hebben zeker bestaansrecht. Wel merk ik dat het moeilijk is om veel verder te komen dan een verlengstuk van je PR-apparaat – vaak is een bedrijfsaccount niet veel meer dan een persberichtenkanaal. Daarmee krijg je niet de interactie die social media (en je volgers) verdienen. Juist evenementen kunnen helpen om op een andere manier met je volgers in contact te komen en je community uit te breiden. Wat ook helpt, is duidelijk laten zien welke personen er achter zo’n account zitten, door bijvoorbeeld de initialen in tweets op te nemen en foto’s op de profielsite te zetten. Zo doe je twitteren je volgers met ‘vent’ in plaats van een tent, om de bewoordingen van Wim te gebruiken.

    Beantwoorden
  7. Freek Janssen

    Overigens heeft dit artikel nog een onbedoeld effect gekregen: volgens mij is er een kleine run ontstaan op het t-shirt van de afbeelding. Tenminste, als ik alle persoonlijke reacties via mail en Twitter moet geloven… Ben benieuwd wanneer ik ze voor het eerst op straat tegenkom!

    Beantwoorden
  8. Freek Janssen

    Leuk, Irma! Dat gaat goed in Den Bosch: een Social Media Club, Open Coffees, tweetups en nu dus ook een Bosschebollenmeet! Ik kan er helaas niet bij zijn, maar misschien een volgende keer?

    Beantwoorden
  9. Thomas van Amerongen

    Heb iemand eens horen roepen dat als je kijkt naar het voor 1.0 tijdperk, mensen ook regelmatig netwerkontmoetingen hadden. Nu doe je dat alleen via social. Is het dan nog steeds zo bijzonder?

    Beantwoorden
  10. Freek Janssen

    Volgens mij wel, omdat social media er een extra dimensie aan geeft. Het helpt bijvoorbeeld om bekendheid te krijgen voor een bijeenkomst, dat merkten we bij SMC073 heel duidelijk. Ook kun je gemakkelijker met elkaar discussiëren over de inhoud, zelfs al tijdens het evenement, door middel van een Twitterfountain.

    Maar wat me met name opvalt, is dat evenementen op social media steeds populairder worden – of het nu Open Coffees via LinkedIn zijn, tweetups voor mensen die elkaar kennen op Twitter of Social Media Clubs in het algemeen zijn.

    Beantwoorden
  11. Wopke van Solkema

    Klasse post. IRL gebruik ik al een tijdje bij mijn linkedin account. Iedereen die ik daar in mijn netwerk heb, heb ik sowieso eens ontmoet en of gesproken via de telefoon.

    Op mijn twitter account precies zo, prima dat men mij toevoegt of ik hen, maar daarna (na een paar tweets) wil ik toch ook eens echt met ze kennismaken.

    o ja… ik noemde dit altijd IHELL? ( In Het Echte Leven Leuker?)

    Beantwoorden
  12. Gyurka Jansen

    Herkenbaar artikel, ik vond het sowieso altijd al leuk om mensen ‘van internet’ te ontmoeten en ik zie dit nu ook bij anderen steeds vaker gebeuren. Of het een initiële angst was, of dat het internet zelf eerst gemeengoed moest worden: je ziet nu gewoon steeds meer meetups. Een zekere professionalisering is daarin ook al aan de gang.

    Beantwoorden
  13. Freek Janssen

    @Gyurka: Koudwatervrees lijkt me. Hetzelfde zag je gebeuren bij kopen op internet, dat was ook ooit eng.

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter

Je e-mail adres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.