Leestijd: ca. 3 minuten
Online netwerken….personal branding….beide termen die steeds vaker in de mond worden genomen als manieren om als ondernemer of medewerker in de picture te komen staan en business te genereren. Hoe vaker deze termen echter genoemd worden, hoe vaker de kritiek ook grote vormen aan neemt.
Het levert me niks op…Ik krijg totaal geen interactie…..zijn opmerking die vaak gehoord worden onder de criticasters van online netwerken. Vorige week sprak ik nog met een lead van mijn bedrijf die ook met dit verhaal aan kwam. De mensen geloven er gewoon niet in. Vervolgens stopt men na enkele maanden al met de online netwerk bezigheden, aangezien het niet snel genoeg rendement oplevert. Kun je hen dit kwalijk nemen…..? Nee, maar de realiteit werkt toch net iets anders. Zoals te zien in uit de ladder van Forrester zal slechts rond de 32% van de internetters met je interacteren (creators and critics). Deze 32% zorgt er echter wel voor dat je door de rest van de internetters gevolgd wordt…passief (collectors, Spectators). Wellicht niet helemaal het 2.0 ideaal van ‘interactie’ en ‘dialoog’, maar wel de realiteit. Dit is iets wat veel mensen vergeten, helaas!
Het feit dat mensen niet direct reageren op je online netwerkinspanningen, en dat je niet direct interactie krijgt, wil namelijk helemaal niet zeggen dat je niet gezien wordt en dat mensen je niet volgen . Mijn ervaring leert mij dat de stille followers, zoals ik ze graag wil benoemen, juist een stille kracht zijn. Laat me dit met enkele voorbeelden verduidelijken. Een tijdje terug stond ik met een artikel in het FD. De journalist die hiervoor bij me terecht was gekomen had van mij gehoord ‘via via via’ op linkedin, en dan ook nog van een persoon die ik slechts vluchtig ken kwam ik later achter. Ook vragen steeds vaker mensen waarvan ik het totaal niet zou verwachten ‘hey, hoe gaat het met dat project van je, ik volg het elke week’. Pas hebben wij zelfs onze grootste klant tot zo ver te danken aan iemand die ons ‘toevallig’ was tegengekomen op een weblog.
Praktische bewijzen dus, dat je zeker gezien en opgemerkt wordt, ook al lijkt dit niet zo te zijn. Houdt daarom vol! Online netwerken werkt pas na minimaal 1 jaar….vertelde Bas van de Haterd mij vorig jaar tijdens een workshop. Volhouden en werken met passie zijn in mijn ogen ook DE key factors voor succesvol online netwerken. Houdt vol, en de payoff zal je uit onverwachte hoek tegemoet komen!
Ik noem ze gewoon lurkers : http://nl.wikipedia.org/wiki/Lurker en dat zijn in het algemeen in blogland zo iets als 85% als het niet meer is, van de bezoekers. Je moet er niet aan denken als die ook allemaal gaan reageren en daar interactie op ”moet” geven.
De uitspraak was van Geert Conrad, auteur van a girlfriend in every city. Hij stelde: online netwerken geeft pas na 9 maanden rendement, de meeste stoppen er echter na 6 mee.
Ik zelf durf te beweren dat het pas echt rendabel wordt na een paar jaar. Maar dan bedoel ik dus ook dat het rendement exponentieel stijgt. Dit natuurlijk mits je echt investeert en kennis deelt. Als je je weet te positioneren als een expert op een bepaalde niche.
Niet alleen word ik door mijn personal brand gevraagd voor opdrachten, lezingen, trainingen, etc. Maar ik ben nu ook aandeelhouder geworden in een nieuw bedrijf, omdat ik als expert waarde toevoeg aan dat bedrijf. Simpelweg omdat je naam deuren opent en je kennis van waarde is. Aandeelhouder zonder dat ik geld hoef te investeren bedoel ik dan. Dat is de exponentiële stijging van de waarde van netwerken en zichtbaar zijn.
Ik durf het nog anders te stellen. De stille volgers zijn de mensen voor wie je het doet. Waarom? Omdat de mensen die reageren, zoals ik, doorgaans zo arrogant zijn (zoals ik) dat ze het wel beter weten en je dus niet in zullen huren. Het zijn de mensen die juist je kennis willen opslurpen die je uiteindelijk ook inhuren.
Dat kan overigens ver gaan, want vorige week werd ik dus gewoon midden in het vliegtuig ineens aangesproken met ‘he, een vakgenoot, jij bent Bas hè’.
Inderdaad, madbello, het is een vorm van lurken. Hetzelfde zie je op weblogs, het aantal reacties hoeft niets te zeggen over het aantal daadwerkelijke bezoekers, en nog minder over het aantal mensen dat via via je content toegespeeld krijgt. (Want dat gebeurd ook.)
Wat Bas zegt vind ik ook wel interessant; misschien moet je het inderdaad nog wel meer van je lezers hebben. (En een klein percentage van “meedenkers”.) Van de andere kant moet je ook niet vergeten zelf te investeren. Een “zeurpiet” op je weblog, of waar ook, kan toch heel zinnige dingen zeggen en soms kun je van zo iemand toch nog een goed contact maken.
@gyurka ik blog nu al jaren en nog bijna nooit heb ik opdrachten direct gekregen van een reageerder, wel via via. Maar wel veel van lezers die ik nooit van gehoord had.
En een zeurpiet is één, een reaguurder is twee. Ik heb graag kritiek op mijn stukken, maar wel onderbouwd. Ik krijg vaak het verwijt niet tegen kritiek te kunnen (zoals meer bloggers die een standpunt in durven te nemen). Maar kritiek vind ik heerlijk, mits onderbouwd. De meeste kritiek komt vaak niet verder dan: wat een onzin. Alle reacties die in de onderste 2 of zelfs 3 categorieën van Graham’s hierarchy of disagreement liggen zijn waardeloos.
Ik ben het met je eens dat veel kritiek vaak niet zoveel verder komt dan “wat een onzin”. En hoogstens met een onderbouwing van “als je dat niet weet…”.
Maar met contacten bedoelde ik niet eens per se opdrachtgevers. Zo zou ik hier bijvoorbeeld misschien niet zitten als ik elders niet gereaguurd had. (Waarmee ik mezelf nou ook weer niet direct als zeurpiet wil bestempelen.)