Leestijd: ca. 4 minuten
In mijn vorige post Twitter In Classroom: Top 5 praktijkvoorbeelden haalde ik bij nummer 3 en 4 de combinatie van Twitter en de backchannel aan. Met deze combinatie is het bijvoorbeeld mogelijk om feedback op presentaties te verzamelen en de interactie bij colleges te vergroten. Ik besef nu dat die feedback via deze combinatie eigenlijk de meest directe feedback is die je je maar kunt wensen, zonder dat deze wordt uitgesproken. Deze directheid heeft nogal wat impact op een presentator en de vraag is hoe een presentator hierop kan reageren en anticiperen. Wat doe je met negatieve signalen? Wordt presenteren nu echt interacteren? En wat gebeurde er op 25 maart tijdens de SocialStrategyTalk?
Laat ik maar gelijk op die laatste vraag doorgaan. Ik was er niet bij, maar social media visionair en Componence-oprichter Ha Vo wel. Hij vertelde me dat er tijdens de presentaties een backchannel beschikbaar was waarop alle bezoekers hun tweets kwijt konden. Bij de presentatie over Storytelling die werd verzorgd door twee dames ging het mis. De presentatie verliep op een gegeven moment naar het idee van de bezoekers niet naar wens en dat lieten ze via de backchannel weten.
De berichten werden scherper en scherper en de dames hadden helemaal niets door, omdat ze geen zicht hadden op de schermen waarop de berichten verschenen en ook niet precies het backchannel-concept begrepen. In die geplaatste berichten werden ook nog eens alle regels van feedback geven zo ongeveer geschonden. Die schending hadden de presentatoren natuurlijk niet door, ze hadden ook niet door dat de belangstelling van de toehoorders alleen nog maar uitging naar wat op de schermen verscheen en ze waren niet in staat om te reageren op wat er gebeurde. Ha vertelde me dat ze na afloop te horen kregen wat de toehoorders nou precies aan het doen waren en ze leken daardoor behoorlijk van slag.
Nu gaat in dit voorbeeld eigenlijk alles mis wat er maar mis kan gaan. Vooral het gegeven dat de presentatoren niet echt door hebben wat er gebeurt en niet zien wat de feedback is, maakt dit voorbeeld wel bijzonder. Maar stel nou dat ze de feedback wel hadden gezien en hadden gelezen dat de toehoorders volledig aan het afhaken zijn. Wat hadden ze moeten doen? Hoe hadden ze nou met die feedback om kunnen gaan? Wanneer je als presentator met een backchannel werkt, is het slim om in ieder geval de volgende punten in acht te nemen. De tip dat je de berichten wel moet kunnen lezen, laat ik maar even buiten beschouwing.
Vijf tips voor omgaan met backchannelfeedback
1. Bedenk voortdurend dat je interacteert en niet presenteert, zodat je de feedback sneller als een natuurlijke reactie ervaart
2. Variatie houdt toehoorders wakker en levert positieve feedback op. Zorg daarom voor verschillende communicatievormen in de backchannel, zoals stellingen, een kennisvraag, een zoekvraag en een poll.
3. Zorg ervoor dat je van je hoofdthema’s een poll hebt. Wanneer uit de feedback blijkt dat een hoofdthema onvoldoende aansluit of niet meer bevalt, start je de poll en vraag je de toehoorders om te stemmen over het vervolg.
4. Bouw ruimte in om te anticiperen op de feedback. Je moet snel kunnen schakelen en daarvoor heb je een structuur nodig die bestaat uit korte onderdelen. Vermijd dus uitgebreide slides met bijvoorbeeld lange opsommingen waar dus automatisch een lang verhaal bij hoort.
5. Dank je toehoorders altijd voor alle feedback (denk aan de regels van feedback ontvangen), hoe lastig dat ook is met negatieve feedback. Waardering roept waardering op en afkeuring vraagt om afkeuring.
Wat tijdens de SocialStrategyTalk gebeurde was eigenlijk schandalig. Hoe sociaal is het om iemand die het lef heeft om zo’n zaal toe te spreken zo af te maken?
Los daarvan was het een erg slechte beurt van de twee dames die de kunst van het verhalen vertellen toch wel zouden moeten beheersen.
@Michiel, Ik hoopte al op wat reacties van aanwezigen en jij bent de eerste. Het schandalige zegt naar mijn idee genoeg over deze vorm van feedback geven waar nog geen enkele omgangsregel voor is bedacht.
Ik denk dat de backchannel een veel representatievere manier is om feedback te krijgen dan losse vragen uit de zaal via de microfoon omdat je simpelweg van meer verschillende mensen commentaar krijgt. Enerzijds omdat het een drempel is om die microfoon te pakken en je dus niet van iedereen feedback krijgt; anderzijds omdat mét microfoon er vaak vragenstellers aan het woord zijn die zichzelf graag horen praten (op twitter zijn deze overigens ook oververtegenwoordigd).
Maar ik ben het met je eens dat backchannelmores wel belangrijk is, uit respect voor de sprekers.
Dan ben ik wel benieuwd hoe men hier denkt over een gemodereerd backchannel..
Op die manier filter je wel alleen de reactie die van waarde zijn voor de presentatie etc.
Ja, Thomas, ik denk dat dat wel móet bij een presentatie als deze. Denk immers alleen al aan het feit dat bij een traditioneel backchannel gebaseerd op #hashtag ook buitenstaanders kunnen komen zieken ‘omdat het kan!’. Dus zelfs al houdt de hele zaal zich ‘netjes’, dan nog kunnen er offtopic berichten op het backchannel terecht komen, to say the least.
@Michiel, @Thomas en @Gyurka, Dank voor deze scherpe aanvullingen die de kern van het verhaal zeker raken. In de nummer 3 van mijn post met Top 5 Twitter In Classroom voorbeelden kreeg de docent hulp van een Twitterassistent die de binnenkomende berichten beantwoordde en aan de docent doorgaf welke hiervan directe aandacht nodig hadden en wanneer ze aanleiding waren om van onderwerp te wisselen. Uit de pilot bleek dat deze rol van groot belang was voor het succes. Ik stel me zo voor dat deze persoon ook de rol van moderator in kan nemen. Maar zeker: backchannelmores en een moderator lijken me voor de traditionele backchannels een must.
Jongens waar hebben we het over. Moeten sprekers nu rekening gaan houden met de backchannels? Direct kunnen reageren als je de zaal kwijtraakt? De onderwerpen van je presentatie wijzigen als er wat negatieve reacties komen? Wat een onzin. Zorg gewoon dat je als spreker een goed verhaal hebt en de zaal boeit. Je hebt echt geen backchannel nodig om te kunnen zien of je de zaal meekrijgt of niet. De backchannel is voor een spreker dan handig om na afloop de positieve reacties terug te lezen.
@Thijs, helemaal waar dat een spreker nog steeds een goed verhaal moet hebben. Ik denk niet dat dit ter discussie staat. Maar als een spreker ervoor kiest om met een backchannel te werken in welke presentatiesituatie dan ook, dan moet hij er ook iets zinnigs mee doen, interacteren, en dan is de functie die jij noemt zeker nuttig, maar om het daar nou allemaal voor te doen.
@Peter is dit aan de spreker om te bepalen? Op veel van de conferenties waar ik ben geweest was dit een ideetje van de organisatie en nam de spreker het voor kennisgeving aan, of niet. In je voorbeeld over de SST wisten de sprekers het namelijk niet eens.
Als je het hebt over een backchannel instellen op universiteiten tijdens colleges kan ik je helemaal volgen en is het logisch dat de spreker er iets mee doet. Input vragen, polls, etc. Maar op evenementen als het SST moet je gewoon een goed verhaal hebben en deze zo goed mogelijk vertellen. Dan is het aan de moderator om interessante vragen eruit te pikken en deze te laten stellen door de twitteraar. Een backchannel achter de spreker leidt alleen maar af van het verhaal.
@Thijs, Ik ben het eens met je splitsing in colleges en openbare bijeenkomsten voor de inzet van een backchannel. En ik moet je ook eerlijk bekennen dat ik me wel afvraag hoe je met die directe reacties omgaat in een presentatie. Lijkt me bijzonder lastig en ze zijn zeker een afleider, als je er niet vooraf over nadenkt wat je ermee wilt. Vandaar ook mijn voorstellen hoe ermee om te kunnen gaan. Ik zie wel een nieuwe vorm van presentatietechnieken. Maar wellicht is die in de praktijk helemaal geen haalbare kaart en moeten we volstaan met wat jij aangeeft: verzamelen van reacties en deze via de moderator inbrengen.
@Gyurka dat denk ik ook. Zeker bij de wat bekendere hashtags blijkt het voor veel mensen toch wel erg verleidelijk om gekke dingen te roepen.
@all
Toch lijkt het me zeker zinvol als je tijdens een event of presentatie, waar je een backchannel echt als een onderdeel voor interactie gebruikt, moderatie toepast. Alleen dan heeft het echt een toegevoegde waarde voor een spreker of discussie.
Als je een backchannel gebruikt onder het mom van leuk voor erbij, gewoon lekker z’n beloop laten gaan.
Het lijkt mij voor sprekers een leuke vorm om in je “portfolio” op te nemen eigenlijk. Als een spreker zich erin bekwaamt om op deze manier een hele interactieve “jammy” sessie te geven, kan ik me voorstellen dat dat bijna een soort product kan zijn. Daarnaast zijn er heel veel manieren om twitter te gebruiken bij een verhaal. Gisteren bij Contextmasterclass was er een hashtag voor vragen. Die filterden we er in de pauze uit in combi met vragen op kaartjes voor de non-tweeps. In het tweede uur zijn we op die vragen ingegaan. Ik vond het een prettige manier om voor een groot publiek toch goed op relevante vragen in te kunnen gaan.
Sanne, het zou zomaar kunnen dat je die ervaring als spreker kunt opbouwen en benutten. Waarom niet? De ervaring die je schetst, is wederom een invulling van twittergebruik bij presentaties, maar waren de berichten live te zien en zag de presentator ze tijdens de presentatie?
@Gyurka en anderen -> Is het niet mogelijk om mensen in de zaal de mogelijkheid te bieden een Twitter account te laten volgen (een afgesloten account, die alleen qua naam op de conferentie bekend is, waar iemand van de organisatie dan op goedgekeurd. Vraag eventueel om een DM tekst ter verificatie, outsiders kunnen die dan niet zien). Op deze wijze kun je een twitterfall creëren, waarop je op basis van deze account kunt filtert. Waarna dus alleen mensen uit de zaal op de fall verschijnen.
@peter Klopt, dat is precies wat ik bedoel. Voor live in beeld: helaas waren we er te laat mee om ze live mee te laten lopen (hadden we extra beamer moeten hebben). Maar ik kon ze zelf wel zien tijdens mijn verhaal. Er waren niet zoveel tweeps, maar wel aardig wat tweets.
Mij lijkt het wel leuk als het 100% open is. Voorwaarde is natuurlijk wel een best goed verhaal en flexibel kunnen presenteren. Kritiek is altijd welkom. Daarom vind ik het zo goed dat je de regels van feedback geven en ontvangen genoemd en gelinkt hebt!
@Sanne, hou me op de hoogte van je ervaringen, want die zijn zeker de moeite waard.
@Peter, bedankt dat je mij noemt, altijd leuk 🙂 Maar vooral bedankt dat jij hier een blog over hebt geschreven. Sorry dat mijn reactie zo lang op zich heeft laten wachten.
@Michiel, we kennen toch allemaal geenstijl? Het is toch ons bekend dat we met social media ons (onbewust?) asocialer gedragen? Ik ben het met je eens dat we allemaal meer respect moeten hebben, ook voor de spreker, maar sprekers kunnen dit aangrijpen als een kans om beter te leren spreken. Het is toch ook zo met klagende klanten? Het is daar toch ook een kans om naar klachten te luisteren, daarvan te leren en met een sterkere propositie terug te komen?
Ik sprak laatst juist over dit onderwerp met Remko de Jong, een spreker die juist gepeperde dialogen zoekt. We waren beiden gefascineerd hierover en zowel hij als ik durven het aan. Maar we bedachten ons ook wel dat we degene die niet respectabel bezig was er ook zouden uit lichten en dan op hem/haar in te zoomen. Wie is de persoon die zo laf durft te zijn? Is die persoon ook mans genoeg om en public de stelling te verdedigen?
Hoe dan ook, volgens mij is de kans op het resultaat wat elke spreker eigenlijk wil alleen maar groter met zo’n backchannel, namelijk dat je presentatie / lezing zal worden herinnerd.
@Peter, ik ben ondertussen verder en ga nog voor de presentatie voor Vetron expirimenteren met verschillende vormen van interactie tijdens een presentatie met Twitter:
– backchannel
– twitterpolls
– antwoorden op stellingen
– directe feedback in de vorm van een cijfer
– wel of niet een aanrader?
Als spreker geloof ik heilig in de interactie met de luisteraars en zo’n directe feedback lijkt mij alleen maar gaaf. Het is misschien eng, nou en? Dan leer ik nog eens wat 😉
@Thijs, het is inderdaad respectabel om de spreker zeggenschap over dit alles te hebben. In het geval van de SST sprak ik laatst nog Henk van der Duim, die ik ook bij de SST tegen kwam. Hoewel ik eerder weg ging, heeft Henk daarna gepraat met de twee dames die dit alles overkwam. Hierbij twee zaken die naar voren kwamen:
– ze waren er emotioneel over, de organisatie had hun dit duidelijk moeten maken
– ze wensten ook dat ze het tijdens de presentatie wel hadden gezien, omdat ze er dan wel op in wilden gaan
Volgens mij is het voor elke spreker goed om direct feedback te zien, omdat hij/zij daarmee de kans krijgt om het product – de presentatie – beter af te leveren. Maar het is naief om te denken dat we dit alles gelijk goed doen, mensen zullen nog eerst asociaal zijn. Door het juist te doen, duidelijker te zijn over de gedragsregels zullen we uiteindelijk tot goede voorbeelden komen. We komen er niet door het te omzeilen, dat is volgens mij eerder angst dan professionaliteit.
Ik persoonlijk ga het vaker proberen en zal graag mijn goede en slechte ervaringen delen.
Gr. Ha
Ha, Haal alles uit de kast bij de Vetron-bijeenkomst over social media. We kunnen er dan altijd op Bijgespijkerd verslag van doen. Ik heb zelf net besloten om een training presentatietechniek 2.0 op te gaan nemen in het portfolio open trainingen van Vergouwen Overduin. Ik ga het niet zelf doen en weet op dit moment niet wie bij ons die kan doen. Maar het kan net zo goed iemand van buiten zijn. Wie nog een naam weet?