overal waar groepen mensen zich verzamelen gebeuren deze dingen. of het nu op facebook is, hyves of twitter.

beetje verder twitteren dan je neus lang is lijkt me wel op z’n plaats.

Sommige vondsten waren ronduit briljant, andere melig, de tweets over bommeldingen en parkeerplaatsen werden eindeloos herhaald door telkens weer mensen.
En wat er vooral zo leuk aan was: bijna iedereen had er plezier in.

En ja: Twitter is alleen echt leuk als je een beetje kunt spelen met taal, gevoel voor humor hebt en in staat bent om contact te maken. Dat is inderdaad niet iedereen gegeven en dus zal het nooit een medium voor iedereen zijn.
Maar sinds wanneer is iets pas succesvol als IEDEREEN mee kan doen?

Juist #fe11 heeft aangetoond dat het mogelijk is om mensen heel veel verschillende circuits op Twitter samen een amusante tijd te laten hebben.

Laat ik eerst even benoemen op welke vlakken ik het wél met je eens bent – dat ruimt zo lekker op:
– Waarde toevoegen is het belangrijkste en dat wordt nog door te veel mensen niet gezien – niet in de laatste plaats door ‘zend-marketeers’
– Nieuwe Twitteraars worden zeker met open armen ontvangen. Ik heb nog nooit het tegendeel zien gebeuren.

Op een aantal punten heb je me verkeerd begrepen (is dat ook weer uit de wereld):
– Het succes van Twitter hangt volgens mij niet alleen af van de schaal, maar het is wel een graadmeter.
– Ik geloof zeker niet dat Twitterazzi, zoals jij ze noemt, bewust een incrowd creëren. Maar ik denk wel dat mensen die niet twitteren en bijvoorbeeld de stream van #fe11 voorbij zien komen, zich een ongeluk schrikken. Ze zullen op zijn minst denken: deze groep heeft wel heel erg zijn eigen taal, gedragsregels en humor, daar kom ik vast niet zomaar tussen. Waar Hyves extreem laagdrempelig is, denk ik dat Twitter een toch een hogere drempel heeft.

Misschien snap je mijn gevoel beter als je dit artikel leest dat onlangs op het Brabants Dagblad stond: http://www.brabantsdagblad.nl/regios/denbosch/8125626/Nieuwe-socialen-uit-073-verenigen-zich.ece

Het is slechts het begin van een relaas van een typische journalist-oude-stijl die terecht komt bij een social media event waarop iedereen op zijn iPhone staat te staren om de Twitterfountain te halen. Ik was erbij als een van de organisatoren. Mijn eerste reactie op het artikel was dat hij er blijkbaar niets van had begrepen en ook niet wilde begrijpen.

Toen ik er wat verder over na ging denken (en over discussiëren met anderen) besefte ik me dat het artikel mij (ons) ook wel een spiegel voorhield: wat zou immers de gemiddelde ‘gewone’ Bosschenaar denken die op zo’n Social Media Club-bijeenkomst binnen zou lopen? Precies hetzelfde waarschijnlijk. Op dat moment realiseerde ik me dat er best een groot gat aan het ontstaan is tussen social media-adepten en degenen die daar niet zoveel mee hebben.

En toen ik de feed van #fe11 bekeek, bekroop precies dat gevoel me weer.

Tot slot: voor mij hoeft Twitter niet mainstream te worden. Maar dat is volgens mij wel de verwachting van veel mensen. Met name in de media wordt aan Twitter een soort importantie toegedicht die het lang niet haalt bij bijvoorbeeld Hyves. Facebook wordt met name genoemd op het internationale vlak (de VS, maar vooral ook het Midden-Oosten).

Volgens mij heb ik nog lang niet al je vragen beantwoord (laat staan dat ik op al je punten ben ingegaan), maar weet in elk geval dat ik me best wel vermaakt heb met #fe11 en ik ben ook zeker niet tegen een gemeenschap op Twitter. En ik vind ook niet dat mensen worden buitengesloten. Maar misschien voelen ze die drempel wel.