Leestijd: ca. 4 minuten
Vanochtend las ik een artikel van DutchCowboys over hoe social media experts het alleen maar moeilijker maken voor bedrijven om te beginnen met social media. De schrijver van het artikel vond dat experts alles in één keer willen, terwijl bedrijven nog bezig zijn de basis te ontdekken. Het bekende fenomeen van in één keer willen rennen ipv eerst kleine stappen nemen. Terwijl ik dit las moest ik opeens denken aan mijn passie voor koken en hoe dat hiermee overeen komt.
Nu zie ik je denken “Wat heeft koken nu in hemelsnaam te maken met social media strategieën?”
Ingrediënten, technieken en recepten bij het koken
Bij koken heb je ingrediënten, basistechnieken en volledige recepten. Een voorbeeld van een basistechniek is bijvoorbeeld het maken van een roux, een basissaus. Deze roux kan vervolgens gebruikt worden voor allerlei verschillende sauzen, soepen of ragouts. Zo kan je van een roux een bechamelsaus voor in de lasagne maken of een gebonden aardappelsoep. Een recept is een specifieke volgorde van technieken en ingrediënten om een bepaalde uitkomst te krijgen.
Ingrediënten, technieken en recepten bij in de social media
Ook bij social media strategieen zijn er zowel ingrediënten, technieken als recepten. Een ingrediënt is bijvoorbeeld Facebook, of Twitter, of WordPress, maar ook Google Analytics. Oftewel een ingrediënt is dus een tool, een middel. De technieken zijn de manieren waarop deze tools worden gebruikt, voor bijvoorbeeld marketing, klantenservice of communicatie. Het recept is hoe deze basistechnieken en middelen worden ingezet om voor een specifiek bedrijf een specifieke uitkomst te krijgen.
Ingrediënten vs. recepten
Maar daar houdt de vergelijking dus nog niet op, want in het artikel wordt gezegd dat bedrijven nog bezig zijn met de ingrediënten terwijl de experts de volledige recepten willen koken.
Als je leert koken, begin je ook niet puur alle losse basistechnieken en ingrediënten te leren gebruiken, maar kies je uit wat belangrijk is. Je pakt een recept en gaat daar de technieken bijleren. Als je gebruik maakt van een social media expert – al haat ik deze term maar dat is voor een andere keer – kan deze je een specifiek recept aanleveren om een bepaald doel te halen. Dan is het natuurlijk wel van belang dat de technieken en ingrediënten die daarbij nodig zijn, bekend zijn.
Laat de kok het recept ontwikkelen en je leren koken
Wat ik dus eigenlijk wil zeggen is dat het volgens mij bijzonder nuttig is om iemand te hebben (intern of extern) die zich kan richten op social media als onderdeel van het grote beleid en een strategie kan uitstippelen. Zorg er alleen voor dat deze persoon ook vervolgens de losse ingrediënten en technieken weet uit te leggen en te leren aan andere werknemers en er de tijd voor genomen wordt om dit onder de knie te krijgen.
Een goede kok word je niet in één dag, enorm goed in het gebruik van social media voor je bedrijf lukt evenmin in een dag. Maar met passie en inzet kom je er zeker!
Ik hoop dat alle chef-koks ook eens met wat meer ingredienten dan alleen de ‘big4’ (hyves, FB, LI, Twitter) leren koken; er zijn nog zo veel meer leuke en lekkere ingredienten, die voor jouw organisatie of doelgroep veel betere gerechten oplevert ;-).
Hoi Natalie, leuke vergelijking. Maar die kun je ook verder trekken.
Als een kok jou gaat leren koken, zal hij je ieder ingrediënt apart laten proeven. Alleen dan kun je de smaak ervan herkennen en bepalen wanneer je het moet gebruiken.
In die fase zitten veel bedrijven nog: ze proeven aan Twitter, snuffelen aan Facebook en nemen een voorzichtig likje van Hyves. Als ze de smaak eenmaal te pakken hebben (sic), kunnen ze deze gaan toepassen in gerechten.
Natuurlijk kan een kok een recept maken en ervoor zorgen dat je dat recept beheerst. Maar nog beter is als die kok je de ingrediënten en recepten leert kennen, zodat je zelf je eigen draai aan het recept kunt geven.
Want geef toe: iedereen wil toch graag iets “eigens” toevoegen aan een recept? Zelfs als “dat andere beetje” niet van Maggi komt?
@Patrick: Dat ben ik helemaal met je eens! Maar om even in de kookvergelijking te blijven, je begint ook niet meteen te koken met oesters en hert. Ik kan mij dus voorstellen dat de meeste mensen beginnen met de big4
@Bram: Goed punt. Het is idd zo dat het belangrijk is om verschillende dingen uit te proberen en te leren beheersen. En ik ben ook zeker voor experimenteren en smaakjes proeven! Ik zou dat ook zeker aanraden, maar ik kan mij ook voorstellen dat iemand een door een chef gemaakt recept wil gebruiken.
Persoonlijk heb ik leren koken door te proeven en te leren en tegelijkertijd recepten te volgen en mijn kennis van het proeven daarbij te gebruiken om de recepten aan te passen. Ik denk dat dat ook geldt voor social media als je wilt beginnen met een strategie waar je mee vooruit kunt, maar die je na proeven en experimenteren kunt aanpassen.
Leuk artikel, en helemaal gelijk!
Ik kan me goed vinden in de mening van Natalie. Op de Haagse Hogeschool heb ik de minor ‘werken 2.0’ gevolgd. Bij verschillende grote en kleinere bedrijven is ons op het hart gedrukt de huidige situatie goed in kaart te brengen en actieve begeleiding te verzorgen waar nodig tijdens het veranderproces.
Er zijn grofweg drie groepen koks. De experimentele voorlopers die voor alle nieuwe gerechten en recepten openstaan, de middenmoot die het liefst binnen een beperkt kader experimenteren en waarde hechten aan het vertrouwde en er zijn de koks die wel tevreden zijn en niet zo nodig iets hoeven toe te voegen aan een oud en vertrouwd recept.
De kunst is de middelste groep koks de juiste begeleiding en aanmoediging te bieden en proberen ook de laatste groep hierbij te betrekken. Wel is in die laatste groep het meeste weerstand en een grotere kans dat veranderen gewoon geen optie blijkt.
@natalie; ondertussen dreigt het wel bijna of we alleen maar Fastfood-koks aan het opleiden zijn; terwijl niet iedereen zit te wachten op dezelfde HappyMeal;
andere doelgroepen; ander type restaurant en maaltijden.