Leestijd: ca. 4 minuten
Een geslaagde 1 aprilgrap was het zeker. Toch toonde de hype rondom #fe11 aan dat Twitter nog altijd een incrowd-feestje is.
Voor wie de afgelopen dagen niet op Twitter is geweest: #fe11 is een niet-bestaand evenement. Duizenden mensen deden net alsof ze er aanwezig waren, mochten spreken, bekende Nederlanders tegenkwamen, of baalden dat ze net geen kaartje konden bemachtigen. Wie probeerde te achterhalen om wat voor evenement het in godsnaam ging, kreeg het nog best lastig. De website www.fe11.nl omhulde zich in vaagheden:
“Unfortunately, no one can be told what #fe11 is. You have to see it for yourself ”.
Tweets van mensen die om opheldering vroegen, werden nauwelijks beantwoord.
Dat maakte het juist een goede grap. #fe11 was zo’n beetje de hele dag trending topic in Nederland en iedereen speelde de grap mee. ‘Frequent domeinnaam-registreerder’ Jurgen van der Vlist was zo slim om als eerste fe11.nl te claimen en trok daarmee op één dag 17.000 bezoekers.
Ook ik ben er in getuind. Ik was die dag niet zo actief op Twitter, maar toen ik ’s avonds de schade ging inhalen, schrok ik even. Wat is dit en waarom ben ik er niet bij? Ik voelde me zelfs een beetje een outsider tussen al mijn tweeps die wel aanwezig waren. Niemand had mij iets verteld!
Maar goed: grapje, ik opgelucht. Toch bekroop me ineens het gevoel dat de actieve Twitter-community in Nederland wel heel erg een incrowd aan het worden is met zijn eigen slang, gedragsregels en humor.
Dit filmpje over het social media-gebruik in Nederland, dat ik dezelfde dag langs zag komen, bevestigde dat vermoeden nog eens. In Nederland hebben 400.000 mensen een Twitter-profiel, maar slechts 168.000 zijn actief. Dat is minder dan 1 procent van de bevolking. Ter vergelijking: er zijn bijna evenveel miljonairs en drie keer zoveel werklozen.
Nu zit er ongetwijfeld nog een stijgende lijn in het Twitter-gebruik, maar ik begin me wel eens af te vragen of (en zo ja, wanneer) Twitter ooit écht mainstream zal worden, zoals Hyves dat wel gelukt is. Dat je er bij wijze van spreken van uit kunt gaan dat je tante Hannie ook een account heeft.
Ik kan er naast zitten, maar voor mijn gevoel is een groot deel van de actieve Twitter-community actief in de marketing, communicatie, media, IT, of telecom – precies de sectoren die direct of indirect geld (kunnen) verdienen aan social media of op zijn minst hun bereik kunnen vergroten. Zelfs de populariteit van Twitter onder BN’ers is daarmee te verklaren.
TV-programma’s als The Voice of Holland, Boer Zoekt Vrouw en Wie is de Mol hebben ervoor gezorgd dat veel mensen een Twitter-account hebben aangemaakt. De vraag is alleen of dit blijvertjes zijn. Volgens hetzelfde onderzoek zijn relatief veel Twitteraars in korte tijd afgehaakt.
Gaat de doorbraak er ooit komen? En zo ja, wat is daar voor nodig? Om eerlijk te zijn, heb ik geen idee. Maar ik ben er wel erg benieuwd naar. En ja, die interesse is ook voor een deel beroepsmatig, omdat veel van mijn klanten graag een grotere doelgroep zouden willen aanspreken via Twitter.
Ik hoor graag jullie ideeën hierover – zeker ook die van de niet-Twitteraars.
Precies de reden waarom ik het geen leuke grap vond. Incrowd-geneuzel.
Ik denk dat je een goed punt hebt. Aan de ene kant moet je Twitter nu als kanaal echt serieus nemen, aan de andere kant (wanneer je naar harde cijfers kijkt) is het inderdaad nog steeds geen Hyves of zelfs Facebook.
Zelf waag ik me niet te snel aan voorspellingen; ik ben erg benieuwd welke kant het komende jaren opgaat met Twitter…
Ach 1 april is 1 april toch.
Wat mi het meest krachtige aan Twitter is, juist die kleine actieve groep mensen, die zitten er vaak ´bovenop´, tippen vrienden, mailen berichten door, bellen hun partner bijvoorbeeld over een interessante vacature die ze voorbij hebben zien komen, das in mij geval als social media recruiter wel weer handig. Dus de snelheid en betrokkenheidn is voor mij de waarde van dit ´kleine´maar zeer betrokken medium. Daar kan geen Linkedin of hyves aan tippen.
@Floor: daar heb je een punt – al doet Facebook dat voor mij ook. Don’t get me wrong: ik Twitter graag en vaak. Maar een groot bereik heeft het nog lang niet.
Zijn de cijfers die hier benoemd zijn juist?
Twirus heeft uit onderzoek van afgelopen februari het volgende gehaald:
Uit een onderzoek van Twirus blijkt dat het aantal actieve Nederlandse twitteraars in de periode november tot en met januari met ruim 30 procent is gestegen. Op dit moment zijn er volgens Twirus 418.621 Nederlanders actief op Twitter, dit waren er eind oktober nog 313.852. Twirus verstaat onder actieve twitteraars gebruikers die binnen één maand minimaal 10 Nederlandstalige berichten hebben geplaatst op Twitter. Er zijn daarnaast wel een aantal Nederlandse gebruikers die in het Engels twitteren handmatig toegevoegd aan de lijst. 57% van de twitteraars is man, drie kwart is onder de 30 jaar.
Dat maakt het aantal actieve profielen er geen 168.000 zijn maar ruim 418.000.
Op zich nog geen hele grote aantallen, daar ben ik het mee eens. De vraag is echter of de groei die begin dit jaar ingezet is een hype is geweest (gevoed door onder andere The Voice Of Holland) of een trend die zich de komende maanden voort gaat zetten.
Om mij heen zie ik steeds meer mensen twitteren die niet in de bovengenoemde branches actief zijn maar wél een voorliefde hebben voor het gebruik an sociale media, eenieder om zijn of haar eigen redenen.
Misschien moeten we eens af van het feit dat we alles willen beredeneren en stimuleren. Twitter is vanzelf gekomen en moet je vooral niet opdringen aan iemand.Social Media is fantastisch maar op sommige gebieden heel erg overschat. Niet qua invloed maar als ding..
@Corne en is die trend nog steeds stijgend? Of vlakt ie af?
@Dim: hoe bedoel je ‘als ding’?
Zoals ik je op Twitter al zei vind ik dit geen sterke analyse. Helemaal als je naar aanleiding van een fictief event dat zich afspeelde op Twitter, dat begon met een aantal twitterazzi, waar duizenden (!) mensen aan meededen, aanhaakten en bijdroegen, zo’n conclusie trekt: dat Twitter een incrowd-feestje zou zijn. Daarnaast vind je een kanaal blijkbaar het meest waard als het mainstream is.
Op zich constateer je een aantal juiste dingen. Ik zou het zo zeggen: dat binnen communities maar een klein percentage pro-actief is (laten we zeggen: 1%), een iets groter percentage actief (laten we zeggen: 10%) en de rest is passief/consumptief.
Dit is één van de grondbeginselen van elke community, één van de eerste dingen die elke communitymanager ontdekt, of die vanzelf boven komen drijven als je het gebruik van social media analyseert. De dingen die ik tien jaar geleden als oprichter en communitymanager van de mailinglist [internetcreatieven] en pro-actief lid van een succesvol forum (Higherlevel.nl) waarnam gelden vandaag de dag nog steeds: die principes blijken alomvertegenwoordigd. Of je nu naar de bewonersvereniging van een flat kijkt, een bedrijf of de Twitter-community: dit is een universeel principe. Deze verdeling in activiteit zal ook op Hyves waarschijnlijk ook gelden.
In den beginne van Twitter waren het niet zozeer de communicatiemensen of social media experts die Twitter gingen bevolken: het waren dezelfde mensen die als eerste op IRC kanalen chatten, op ICQ zaten, op MSN, intensief op forums zaten, gingen bloggen. Zoek maar eens na wie de grootste mond, aantal volgers (met uitzondering van BN’ers, die krijgen volgers om andere redenen) en tweets hebben en vraag ze eens wat hun geschiedenis op Internet is. En ja, ik kan me voorstellen dat daar een incrowdsmaakje aan zit. Maar dat heeft niks te maken met bewust een incrowd willen creëeren en alles met de mensen die consequent, pro-actief aanwezig zijn binnen dit netwerk en ook daadwerkelijk waarde in de vorm van energie, kennis, humor, inzicht, scherpte, hulp, compassie, wijsheid en waardevolle kritiek blijven leveren aan het geheel. Wie meedoet en meelevert gaat vanzelf deel uitmaken van die groep – maar dat is iets anders dan dat je tot een kliekje zou behoren waar je als buitenstaander niet bijkomt. Je toegangsbewijs voor die groep is “waarde toevoegen”. Dat is trouwens waar veel mensen uit de marketing/communicatiesector de essentie missen, omdat ze denken dat meepraten en af en toe een premium weggeven ze in staat stelt de opgebouwde waarde binnen een netwerk als Twitter te kunnen “melken”. Vraag de mensen uit die “incrowd” eens of ze zich wel eens afvragen of ze niet knettergek zijn dat ze al zo lang zo consequent blijven geven en of het ze pijn doet om te zien dat anderen denken dat ze daar gewoon even op kunnen inpluggen om mee te scoren. Vraag ze eens of ze denken dat een succes door social media (het boek van @erwblo, de personal branding van @slijterijmeisje, het bedrijf van @frankmeeuwsen, het Mobypicture platform van @mathys e.a.) een kwestie van mazzel is of jarenlang meedoen, delen, investeren zonder duidelijk idee van wat het rendement zal zijn- en eigenlijk niet eens echt bezig zijn met rendement. Dat is iets waar marketeers hun hersenen niet omheengevouwen krijgen, maar toch is het er. Ze analyseren vervolgens die groep mensen en concluderen dat je dus eerst iets moet geven en doen alsof je luistert, om te kunnen oogsten.
Ik denk niet dat Twitter mainstream zal worden. Waar tante Hannie nog bedacht kan krijgen dat ze de foto’s van haar 59e verjaardag op Hyves kan zetten en dat Neel van de camping daar een grappige comment op kan geven is Twitter – in elk geval voor het volwassen segment – “a different ball game”. Het werkt evident niet om alleen maar te tweeten dat je nieuwe stoelhoezen hebt gekocht. De aandacht die je op Twitter krijgt moet je waard blijken, je moet je wel bewijzen. En het heel leuk vinden om aandacht te krijgen. Anders ben je op de verkeerde plek. Hoewel hardcore twitterazzi ook wel eens tweeten dat ze nieuwe stoelhoezen gekocht hebben tweeten ze bovendien interessante artikelen, bespiegelingen, vragen, zetten ze het netwerk in om te helpen, maken ze mensen aan het lachen, verhelderen ze andermans vraagstukken en ga zo maar door. Het succes van Twitter (ook al is het volgens jouw definitie, die vooral over “schaal” lijkt te gaan, nog geen succes) is menselijkheid, snelheid, bereik, sociaal kapitaal snel kunnen verzilveren (en dat gaat niet alleen om geld) en transparantie.
Voor pubers die Twitter gebruiken heeft het een andere functie en dynamiek, zal het meer naar Hyves achtige interactie gaan, maar ik moet erbij zeggen dat ik daar niet zo veel zicht op heb. De pubers die ik (uit nieuwsgierigheid) ging volgen hadden voor mij erg saaie tweets. “Ik verveel me.”, “Fok, weer &$*#$@ huiswerk maken” en “Kapot van gisteravond, was wel vet” was een beetje de strekking, niet tot mijn verbazing overigens.
Relatief gezien is Nederland overigens één van de meest actieve Twitterlanden. Volgens mij betekent dit dat relatief veel mensen zich uitgenodigd voelen om mee te doen. En terecht denk ik, als ik zie hoe de community reageert op verse twitteraars. Ze worden in het zadel geholpen, aangemoedigd, gecorrigeerd, zoals dat eigenlijk altijd gaat met nieuwe leden op goed werkende online communities.
Op Twitter zeg je dat de afstand (in slang, gebruiken) tussen wel- en niet-Twitteraars groter lijkt te worden. Wat er volgens mij gebeurt is dat zich in de afgelopen 5 jaar dat Twitter bestaat een gemeenschap heeft gevormd, en zoals dat gebeurt bij gemeenschappen: er vormt zich een cultuur. Er ontstaat een mores, gewoontes, gebruiken en eigenaardigheden die dit kanaal, deze gemeenschap, kenmerken. Die hebben veel gemeen met algemene wetmatigheden uit de online communitywijsheid, en kennen waarschijnlijk een paar unieke die “typisch Twitter” zijn omdat de dynamiek van Twitter uniek is.
Zelf zie ik #FE11 onder andere als contrastvloeistof die is geïnjecteerd in Twitter: het maakte zichtbaar hoe de bloedbaan van Twitter in elkaar zit, waar de energie naartoe kan stromen, hoe vitaal de Nederlandse Twittercommunity precies is, hoe verbonden we werkelijk zijn door dit medium.
Ik zie niet in waarom Twitter net zo “toegankelijk” als Hyves of Facebook zou moeten zijn, dus daar ben ik dan nog wel benieuwd naar waarom je dat vindt?
@Annedien: Bedankt voor je uitgebreide analyse van mijn analyse.
Laat ik eerst even benoemen op welke vlakken ik het wél met je eens bent – dat ruimt zo lekker op:
– Waarde toevoegen is het belangrijkste en dat wordt nog door te veel mensen niet gezien – niet in de laatste plaats door ‘zend-marketeers’
– Nieuwe Twitteraars worden zeker met open armen ontvangen. Ik heb nog nooit het tegendeel zien gebeuren.
Op een aantal punten heb je me verkeerd begrepen (is dat ook weer uit de wereld):
– Het succes van Twitter hangt volgens mij niet alleen af van de schaal, maar het is wel een graadmeter.
– Ik geloof zeker niet dat Twitterazzi, zoals jij ze noemt, bewust een incrowd creëren. Maar ik denk wel dat mensen die niet twitteren en bijvoorbeeld de stream van #fe11 voorbij zien komen, zich een ongeluk schrikken. Ze zullen op zijn minst denken: deze groep heeft wel heel erg zijn eigen taal, gedragsregels en humor, daar kom ik vast niet zomaar tussen. Waar Hyves extreem laagdrempelig is, denk ik dat Twitter een toch een hogere drempel heeft.
Misschien snap je mijn gevoel beter als je dit artikel leest dat onlangs op het Brabants Dagblad stond: http://www.brabantsdagblad.nl/regios/denbosch/8125626/Nieuwe-socialen-uit-073-verenigen-zich.ece
Het is slechts het begin van een relaas van een typische journalist-oude-stijl die terecht komt bij een social media event waarop iedereen op zijn iPhone staat te staren om de Twitterfountain te halen. Ik was erbij als een van de organisatoren. Mijn eerste reactie op het artikel was dat hij er blijkbaar niets van had begrepen en ook niet wilde begrijpen.
Toen ik er wat verder over na ging denken (en over discussiëren met anderen) besefte ik me dat het artikel mij (ons) ook wel een spiegel voorhield: wat zou immers de gemiddelde ‘gewone’ Bosschenaar denken die op zo’n Social Media Club-bijeenkomst binnen zou lopen? Precies hetzelfde waarschijnlijk. Op dat moment realiseerde ik me dat er best een groot gat aan het ontstaan is tussen social media-adepten en degenen die daar niet zoveel mee hebben.
En toen ik de feed van #fe11 bekeek, bekroop precies dat gevoel me weer.
Tot slot: voor mij hoeft Twitter niet mainstream te worden. Maar dat is volgens mij wel de verwachting van veel mensen. Met name in de media wordt aan Twitter een soort importantie toegedicht die het lang niet haalt bij bijvoorbeeld Hyves. Facebook wordt met name genoemd op het internationale vlak (de VS, maar vooral ook het Midden-Oosten).
Volgens mij heb ik nog lang niet al je vragen beantwoord (laat staan dat ik op al je punten ben ingegaan), maar weet in elk geval dat ik me best wel vermaakt heb met #fe11 en ik ben ook zeker niet tegen een gemeenschap op Twitter. En ik vind ook niet dat mensen worden buitengesloten. Maar misschien voelen ze die drempel wel.
Wat ik nou zo leuk vond aan #fe11 is dat ik er een heleboel nieuwe gezichten heb gezien en dat het iedereen vrijstond zijn of haar eigen gevoel van humor in te brengen.
Sommige vondsten waren ronduit briljant, andere melig, de tweets over bommeldingen en parkeerplaatsen werden eindeloos herhaald door telkens weer mensen.
En wat er vooral zo leuk aan was: bijna iedereen had er plezier in.
En ja: Twitter is alleen echt leuk als je een beetje kunt spelen met taal, gevoel voor humor hebt en in staat bent om contact te maken. Dat is inderdaad niet iedereen gegeven en dus zal het nooit een medium voor iedereen zijn.
Maar sinds wanneer is iets pas succesvol als IEDEREEN mee kan doen?
Juist #fe11 heeft aangetoond dat het mogelijk is om mensen heel veel verschillende circuits op Twitter samen een amusante tijd te laten hebben.
ik vind je blog een beetje vreemd.
overal waar groepen mensen zich verzamelen gebeuren deze dingen. of het nu op facebook is, hyves of twitter.
beetje verder twitteren dan je neus lang is lijkt me wel op z’n plaats.
p.s overigens vond ik de #fe11 een flauwe bedoeling.
De anticlimax op langdradigheid, het lekker snelle en de push om iets zinnigs, leuks, serieus, in 140 tekens te proppen,
Dat speelt mee. De mensen die niet twitteren (willen), konden wel s last hebben met het begrijpen vd inhoud.